Delîl Dilpêto ke  serra 1984 de bi Rayber Abdullah Ocalanî ra eynî keyeyî de mendo û  gerîllayê serran o, tawo ke raya verêne Rayber Abdullah Ocalanî vîneno çi hîs kerdê nê vatî;

“Verêşanêk bi. Roştî zaf şenik bîye. Hama vace çînê bîye. Ez serê nêrdîwanan de pawa bîya. Rayberî keyber kerd a û destê xo kerd derg. Heta a vîste mi qet Rayber nêdîbi. Mi zî destê xo kerd derg û ey destê mi ra guret ez kaşê xo kerda. Hînî zerrî ra ez kerda virana xo ke… Peyê cû ma kewtîme zere. Tawo ke roştîya zereyî bîye zêde mi fam kerd ke oyo ke ez virar kerda Rayber o. A vîste de mi zaf cîya hîs kerd. Mi zaf hîsê cîyayî cuyayî. Ez mîyanê a vîsta ke bi serra bî ma xeyalê aye kerdêne de bîya û O Mordem duştê mi de bi. Bi pêro rastîya xo duştê mi de vinete bi. Ya raste mi bawer nêkerd ke rast o. Ez bawer a Rayberî na ferq kerdbî ke pêşmerîya.

Tayê ke wext vêrd ra dima ma pîya wer kerd hazir. Rayberî şorbe viraştbî. Ma pîya serê sifreyî de niştîme ro. Eke Rayberî dest bi sohbetî kerd dîyalogê ma bi xorîn.

Tawo ke Delîlî nê çîyî vatî mi kî persê xo domnayî. “Bi Rayberî ra heman keyeyî de mendiş hîsêko senên o? Rayberî keyeyî de cuyêka senêne awan kerdbî?” Delîlî dest bi vatîşî kerd;

“O taw di keyeyê ma estbî. Rayber gegane her di keyeyan de mendêne. Dîsîplînêka muthîşe û xozayîye ya ke Rayberî awan kerdbî estbîye. Peymeyî xo bi xo xozayî virazîyayêne. Embazê ke ameyêne keye ê zî tewrê naye bîyênê. Heman wextî de perwerde tim estbî.

Tawo ke Rayber ameyêne keye verî her cayî de nîyadêne pey ra niştêne ro. O taw ma fam kerdêne ke Rayber wazeno dîsîplîna ma ya cewherî fam bikero. Tabî ma  zî tim cad kerdêne ke her vîste de xo perwerde bikerîme. Rayberî zî cuye de tim ma perwerde kerdêne. Nimûne çirey bê xeberan nêmendêne. Teqez xeberî goşdar kerdêne. Na seba ma zî dersêk bîye. Ya zî her şodir teqez spor kerdêne. Sey nînan ez  eşkena xeylî nimûneyan bidêrî. Yanê Rayberî keye de cuyêka rindeke û xozayîye awan kerdbî.

Rayberî tim pêşnîyaz û vînayîşê ma  zî pers kerdêne. Bi na tore waştêne ma raver bibero. Her babete de teqez pêşvînayîşê xo estbî û nê bi ma ra zî pare kerdêne.  

Rayberî mîyanê çînbîyayîşî de na partîye afernaye. Û tim ferqa naye de bi. Ma zî kerdîme ferqa naye. Eke îsraf bibîyênê zaf hêrs bîyêne. Zaf qarîyêne. Mesela ez şahîd a, bi serran eynî îşlîge dayêne xo ra. Embazan ci rê yê newe bîyardêne zî heta ke êyê ke ser ra yê medirîyêne yê neweyî nêdêne xo ra. Na tenê seba kincan wina nebiye. Werî ra bigê her çîyî de wina bi. Tawo ke embazan werê tebaxa xo meqedênêne Rayberî vatênê “Eke şima nêşkenê biqedênê o taw qey hende kenê pir, no kedê şarê ma kedê şehîdanê ma yo.

O bi xo kî tim goreyê nê nêzdî bîyênê.”