Merg yew çekuye ra zêdêr wayîrê manayêk a. Ey vera şer kerdêne û naye ra ber bala xo nêdayêne cayêk. Ey cuye de zî rincanîya xo pê hûyayîşê embazanê xo eştêne teber û embazanê xo rê ax zî nêvatêne. Ey çeka xo pîtî ra tepiştêne. Sereyê ci berz bi, bedenê xo keşlê cîya cîyayî girewtêne.

Ey bi hezaran reyan vera cuye vat 'şer.' Seba reyna ciwîyayîşî şer! Ey zerrîya xo girewte mîyanê destanê xo û vat: ''Peynîya her çîyî de cuya ma pê hîkayeyanê bêhempayan ê nêmcetan dekerde ya. Se beno wa bibo ma vera tarîtîye, koletîye, teda adir visnenê ta û wele ci sawenê çimanê xo. Wa çeka to tim destê xo to de ba embaz, meyare war!''

O seke domanîya xo de kuçeyanê Sûrî yê Amedî de vazdayêne wina vazda serê girî. Seke Sûr de kerra eştêne dişmenî pê heman hêrsî guleyî eştêne dişmenî. Gerîla Çekdar pa embazê xo gerîla Kurtayî şi serê dişmenî, dişmen kişt û dest na çeka ci ser. Zeman 10ê gulane de vindertbi. Çekdar ver bi welatê azadî vazdano û çimanê gêno. Çeka ci kişta sereyê ci de ya, embazê ci Kurtay zî kişta ci de qeldîyaye yo.

Erdê Kurdîstanî zaf çêrî kerdî pîl, birînê înan kerdî weş û nê çêrî kerdî meymanê xo. Kurdîstan o welat o ke bi dergûşê bêmergan, pû kerd rîyê bêbextan. Hîkayeyê Kurdîstanî zî sey ey nêmcet bîyî û pabeyê azadîye yê. Kurdîstanî pêro parçeyê xo yê zûrayînî pa kerdî eştî. Bi cilê kiriştoxê hîkayeyanê ci. Hîkayeya Çekdar Ronahî de zî azadîye esta.