Seba ke tecrîdê serê Rayberê Şarê Kurdî Abdullah Ocalanî protesto bikero, bi serkêşîya Leyla Guvene grevê vêşanîye ameybî destpêkerdene û 17’ê Kanûne de Ewropa de Kurdîstanijê aktîvîstî zî bîyî beşdarê nê xoverdayîşî.

Rojnamegere Gulîstan Îke zî na grube de ca girewt û 72 rojî yo ke grevê vêşanîye de ya. Wayanê ci Reyhan û Bejan Îke waya xo Gulîstane rê yew mektube erşawite.

Mektuba wayanê Îke wina ya:

 “Ewnîyayîşê çimanê to yê sîyayan de ez ewro bîya sey hafızaya nê erdê pîrozî Gula mi. Ewnîyayîşê to yê bicesaretî de ez kewta dimayê qehremananê dayîke herre. Ez rêça ewnîyayîşanê to de, welatê ma de, sînorê ke hetê pîyanê cuye ra ameyê kifşkerdene de, domanîya xo ya ke mabênê awe û saye de menda ra gêrena.

Ewnîyayîşanê mi de dewê ke ameyê vêşnayene û wêrankerdene, bajarê birîndarî, dayîkê zerrîvêşayeyî, domanê ke bi sayan merdê, awê ke bîyê mezelî nîjînê pêser, pêro sir ê cuya ma xo danê rê têlanê sînoran ê viraşteyîyan ro. Ez têlanê mûniteyîyan ra ewnîyayîşê maya ma dana arê, boya araqê çareyê pîyê ma yo ke zerrîya xo de yew welatî hewêneno ra hêvîyan reseno û xeyalanê xo pelanê gulsosinan ser o neqeşneno.

Sînor û têlî merdimî sirgûn nêkenê Gula mi. Sirgûn aqil û zerrîye de dest pêkeno. Ma vilê mexmurî, nergîz, gulsosinê nê erdî yê. Ez zana ke bi visnayene neslê ma nêqedîno, çunke ma hemwelatij û kesê wayîrê welatê zerrî û aqilê xo yê.

Ez ewro bi vengê to, pêroyê venganê bawik û pîrikanê xo heşnena. Vengê çingîyayîşê şimşêran, qîrayîşê qehremananê demê Medî, vengê cengaweranê Kelaya Dimdimî, Helebçe, Dêrsim, feryad û fîganê Zîlanî, vengê qehremananê girêdayeyê welatê xo yê 29 xoverdayîşanê Kurdan, helmê Berîtane, bêçika Zîlane ya ke pîmê bomba ancena, estareyê ke bi hêvî dormeyê rojê ma de çilûskînê û vengê îradeyê to yê xasîyî  ra ti têkilê rûhê mi bena.

Vengê to biskanê dayîkan ra pêl dano

No şer o delala mi, şerêko giran o

Ma wextêko bêdîn û bêwijdanî de ciwîyenê

Hewar o, xoverdayîş o

Şerê ma Kurdan ê şeref û anorî yo

Keso ke nêwirzeno payan ser, ne bi exlaq o, ne zî merdim o

Nê vengî ver saye şermayena, awa Gula mi kena têra. Herre bi awe ber gêna, saye bi eşqê heqîqetî xo şermê xo yê tarîxîyî ra xelisnena. Hêvî asmenê bawerîye de yena mîştekerdene, rojê azadî yê huyayîşê to, bi bêçîkanê domananê nê welatî can gênê. Rojê ameyeyî rîyê to de vil û gulan danê teber Gulîstane. Ez zana Gula mi, ez zana ke no şer sey şeranê bînan nîyo. Bedenê to de her hucreye seba ciwîyayîşî şer kena. Naye ra yo ke koyê ke to xo rê kerdê name bi to sereberz ê û vera mergî, bi zerrîya to ya pake xo ver danê.

Tarî bîyo vila, êdî wext o ke roj bibo berz waya mi. Mi hêrsê şarê nê erdî yê vera talan û zulmî xo de ard. Înan û zerrîya mi zî bigê bike xoverdayîşê xo ser û xo ver bide.  Seba ke nê erdî de çemî bi rengê laleyan nêherekîyê û seba ke saye tamê cuye bido, seba ke Newroze wisaranê azadan bizo, ti bi huyayîşê xo bibê tîja rojî delala mi!