Leyla Guvena ke 78  rojî yo grevê vêşanîye yê bêdem-bêagêrayîşî de ya roja 71ê çalakîya xo de seba cinîyanê TJAyî mektûbêk nuşte. Guvene mektuba xo de bale ante ke cinîyê Kurdan zaf çîyan deyndarê Ocalanî yê û wezîfeyo verên ê cinîyan o yo ke tecrîdê serê Rayberê Şarê Kurdî Abdullah Ocalanî bişiknê. Guvene vat: “Çiqas mucadele hende zî azadîye”.

Mektuba Leyla Guvene ya seba Tevgera Jinên Azadî (TJA) wina ya:

“Ez roja 71ê xoverrodayîşî de, bi bawerî û kelaya ke zerrîya merdimî seba serkewtişî gird keno, şima silam kena. Hevalê min ê cinîyê ke zerrîya xo bi bawerîya şorişî erzena.

Vateyêde verênan ê Êzîdîyan vano: “Serê erdê ma de verê cinî benê heşar, dima zî tîje vejîyena û cinî tîje anê.” Çi weş ameyo vatêne ma ney? Meridm vano qey qalê cinîyanê xoverdayoxan ê wextê ma yê ke vera tarîtîye sere wedarenê keno. Helbet heşarê zor û zehmetê rayîran bî. Vengo ke Zîndanî Amedî ra bî berz, xo resnayo peyê dêsan û pêro zîndanan. Veng bî sey awazêk û deyîra xoverrodayîşî reyde ame vatene. Çi vatêne cinîyêka ke bi xoverrodayîşî bîya rindeke, bi vengê xo yê zelalî, “Her zerrîye deyîra xo vana.” Sey her wextî, her proses û her şoreşî, na deyîre zî ya ma cinîyan a. Ame famkerdene ke waştişê verênî yê her kesî yew o. Senî ke ma yewbînan nêvînenê, qisey nêkenê, nê mucadeleyî de ziwanê ma bîyo yew! Baş o, çîyo ke do bêro kerdene eşkera yo. Bi enerjîyo ke herekîyeno do  tecrîdê  Îmraliyî bêro wedarnaye. Her ca de ma do serkewtişî teqez bikerîme û biqedênîme.

Berêyîya şiknayîşê tecrîdo ke Rayberê Şarê Kurdî Abdullah Ocalanî ser o yo, ke hem cinîyê Kurdî zaf deyndarê ey ê, na hetê tarîxî ra zî, exlaq û wijdanî ra zî wezîfeyê ma yo verîno. Xoverrodayîşê vera her tewirê îşkenceyanê ke eserê hişmendîye de yo, hem tek çare yo hem zî heqê ma yo.

Ma nê prosesê tarîxî de û rayîrê xoverrodayîşê de hende serê derzîne zî bawerîya xo ra şik nêkerd û teredudî de nêmendîme. Seba ke na mafaya Îmraliyî ya ke vera aqil, wijdan, exlaq û huqûqî ya, no 21 serrî yo qet qebûl nêkerd û ma na verê aştîye de sey astengêk dîye. Ma tim persayî, êyê ke nîzamî awan kenê, tesewir kenê, verberdîya naye kenê, caardiş kenê hesabê naye do biderê tarîxî. Ma zanîme ke kesêk bawer nêkeno ke no tesewurêkê merdîmî yo û no bibo rîsîyaya merdimîye û rîpelanê tarîxî de cayê xo yê goneweyî do bigêro. Eke nîzamê îqtîdarî yo ke ney xeliqneno, bandurerê xo cinîyan, tebîet, bêhêz, bêçare û girewtîyan ser o xo sey hukmêk vîneno, ma zî, nêmeyê komelî cinî, vera na hişmendîye de, ‘heqa xo ya têkoşîne rewşa heta bi peynîye ma do bixebitîne û bêtesîr biverdîme.’

Ma zanîme, çiqas mucadele hende azadîye. Ma ne teslîmîyeta lîberalîzmî û ne zî çîyê ke faşîzmî kerdê qebûl kerdî. Ma hevalê înan îme, êyê ke xo rê xeta xo virazenê û wayîrê alternatîfê rayîrê hîrêyinî yê û rayîro ke ‘ganî ma ci ra şîme’ de nê, ma rayîro ke do ci ra bişîme dîyar kerd û bi gamanê xorabawerkerdişan nê rayîrî de aver de şonîme.

Na mana de bi kela berêyîya xoverrodayîşî yo ke bi slogana ‘Ma tecrîdî bişiknîmê, faşîzmî birijnîmê, Kurdistanî bixelisnîmê’ ma dayo destpêkerdene, bi bawerîya ke zere û teber de, bi hêzê şarê xo ûtêkoşîna xo bikerîme girde,  ez bawer kena û kenîme ke ma do ser bikewîme.

Bi na bawerîye, bi vîr û heskerdişêko nêqedîyeno virare fîna şima ra û zerrîya şima ya şorişgêre hezar reyan maçî kena.”