Merkezê Pêroyî yê Komela Elewîyan a Demokratîke (DAD)  da zanayene ke seba ke Dêrsim de îhtîyacîya bi merkezê kulturî esta, înan qerarê viraştişê merkezê kulturî girewt û semedê paştîdayîşî veng da.

Merkezê Pêroyî yê DAD’î ra no derheq de eşkerayîyêk ameye dayene û wina ame vatene: “Ma qerar dayo ci ke Dêrsim de merkezê kulturî bivirazê. Ma bawer kenê ke her şexs û ewladê Elewîyan do bi xêret û paştdarîye zereyê nê karî de ca bigîro.”

Eşkerayeya ke bînaya pêroyî ya merkezî de ame dayene, pîrê Baba Mansûrî, Seyît Sabûnî, Kureyşan, Şix Çoban, Celal Abbas, Axuçanî û endam û îdarekarê DAD’î beşdarê ci bîyî. Eşkerayîya çapemenîye hetê Pîrê Ocaxa Şix Çobanî Zeynel Keteyî ra ame wendene.

Eşkerayîye ra tayî cayî wina yê:

“Ma Hardê Dewrêşî de rojeyê Xizirî qedêna, kile kewte erd û ma vera wisarî kewtî rayîr. Canê biîqrarî, seba ke ma nê rayîrî de, zîyaran, ocaxan û nîşangeyanê nê erdê pîrozî de û huzbarê ewlîyayanê xo de cem û cemat reyde bibê dîdar ameyî. Çemê Munzurî heqîqetê ma yo û ma ameyê ke ci ra nêsîbê xo bigîrê. Ma do Hardê Dewrêşî de cem bidê girê. Ma Heqî ra wazenê ke wa wijdan nêsîbê pêroyê canan bikero.

No dem û dewran de ma rojanê giranan ra derbaz benê. Labelê ma baş zanê eke ma bi eşqê Heqî, xêretê Xizirî ke bikewê çerx û bibê perwane, ancax o wext ma zulmê deryayî yê zulmate ra xelisîyenê.  Xizir dostê roja tenge yo. Dinyayêka dosto to tede çin o, tarî ya. Ma baş zanê ke heme tarîyî xirab ê, zulmat ê. Dinyaya winasîye de merdim nêeşkeno biciwîyayo. Merdimahîye wextêko xirab ra derbaz bena. Xizir dost û yarê pêroyê canan bo.

Ewro kenê ke zereyê Raya Heqî ya Elewîyan de heqîqetê ocaxanê ma rayîr ra bivejê. Pîro bê talib, dafika şecereyî ma ver de fîno ra û  keno ke sinifa dînîyî ya elîte bivirazo. Heqîqetê ma roşnîya xo Alîyî ra gêno û tayê hetî kenê ke rayîrê ma vera bi Şîaîye biaçarnê û ma ê hetî ser biberê. No rayîr de her kes Talib o. Ma ewladanê Ocaxan ra wazenê ke wa her kes no derheq de heşar bo û rayîrê Talibîye biramo. Pîr, murşîd û taliban ra yeno persayene. Meydan bi talibî yeno ronayene. Rayîr bi îqrarî yeno viraştene. Bawerîya ma bi îqrar û rizayî ya. No demo peyên de meclîs û dezgehê bawerîye ameyê ronayene û nê bimana yê. Labelê nê ganî sey weçînayîşê serekanê komeleyan erjan nêbê.

Ma tam şêmûge de yê. Ma nê wextê zulimat û xirabî ancax bi yewbîyayîş eşkenê derbaz bikê. Labelê ganî seba yewbîyayîşî, krîterê rayîrî esas bêrê girewtene. Ma kêmasîyanê xo meydan de qisey bikê. Ma do meydanan de her çîyî qisey bikê û vindertişê xo bimojnê dinyaye. Bi nê wesîleyî, ma cananê Kakaîyê ke ameyê zîyaretê Hardê Dewrêşî ra vanê Heq şîma ra razî bo.

Raya Heqî ya Elewîyan şêmûga qirkerdişî de ya. Bawerîya ma her het ra ameya girewtene û ancîya çarmix. Ma pêroyê bawerîyan sey ê xo vînenê û ma wazenê ke bibê sey xo. Ne wazenê ke kes bibo sey ma û ne zî wazenê ke ma bibê sey ê bînan. Bawerîyê bînî alternatîfê ma nîyê. Ma zanê ke yew rîyê heqîqetî esto û heqîqet yew o. Heqîqetê 124 nebîyan yew o. Raya Heqî ya Elewîyan de Quran, Zebur, Tewrat, Încîl yew heq o. Çîyo esas rayîr o. Her mîlçike bi ziwanê xo wanena, her vaş kokê xo ser o beno zergûn. Naye ra zî, Hardê Dewrêşî de, wareardiş merkezê vîrî yê Raya Heqî, sey yew wezîfeyî ma ver de vindertî yo.

Raya Heqî ya Elewîyan, seserre yo ke rastê hêrişan ameya û ewro zî kenê ke bi asîmîlasyon û qirkerdişî biqedênê. No semed ra, seba ke ma heq û heqîqetî bîyarê ca û tarîx, kultur û bawerîya nê rayîrî bidomnê, ma do Dêrsim de înşaayê Merkezê Kulturî yê Elewîyan sey yew wezîfeyî bigêrê xo ver. Ma bawer kenê ke şarê ma do bi loqmeyê xo beşdarê nê xebatî bibo û paştdarîye bido ma.”