Sey xebatanê edebîyatî yê bînan kirmanckî/zazakî de kitabê mîzehî zî ameyê nuştene. Her çiqas nê kitabî şenik bê zî, seba edebîyatê kirmanckî/zazakî zaf girîn ê. Nê warî her ke şino kitabî benê veşî.

Çekuya “Mîzeh“î erebkî “   „ ra yeno û yena manaya lexî/yarenî û lexîkerdiş/yarenîkerdişî. Amancê edebîyatê mîzehî, seba huyayîş û fikrîyayîşê merdiman serebûtan hetê komîk û nakokîyanê gêno ra xo dest.  

Mîzeh eynî wextê karekter û psîkolojî yew miletî zî musneno ma. Nika ma cer ra kitaba mîzehî yê ke kirmanckî/zazakî de heta nika ameyê weşanayene bivînê.

KITABÊ MÎZEHÎ

• Grûba Xebate ya Vateyî, Nika Wextê Huyayîşî yo, Weşanxaneyê Vateyî, Îstanbul, 2008, 86 r.

• Îlhamî Sertkaya, Tayê Bihuyîme, Weşanxaneyê Roşna, Dîyarbekir, 2014, 148 r. 

• Daîmî Dogan, Huyayîş Karode Şorişgêrane yo, Weşanxaneyê Roşna, Dîyarbekir, 2014, 64 r.

• Mihanî Licokic, Meymanê Homayî, Weşanxaneyê Roşna, Dîyarbekir, 2016, 48 r.

• Roşan Lezgîn, Ap Hus, Weşanxaneyê Roşna, Dîyarbekir, 2016, 63 r.