Koyî
Ti vana qey ez newe fam kena ke kurdî qey oxrê hendê galiman, hendê cengan, hendê zulm û zordorîyan çîn nêbîyê. Koyî!
Ti vana qey ez newe fam kena ke kurdî qey oxrê hendê galiman, hendê cengan, hendê zulm û zordorîyan çîn nêbîyê. Koyî!
Ti vana qey ez newe fam kena ke kurdî qey oxrê hendê galiman, hendê cengan, hendê zulm û zordorîyan çîn nêbîyê.
Koyî!
Nê koyî wa û bîra yê. Nê koyî dost ê. Nê koyî pawitox ê. Berz ê senî berz ê. Ti vana hama resay asmênî. Bi xemla mazêre hende rindek ê hende rindek ê ke mordem qemîş nêbeno ke nîyado. Ez newede hîs kena ke nê koyan de kes bi ma nêşkîno. Nê koyî pîşta kamî de bê pîşta înan nêna war.
Koyî aramî yê. Şima nêşkînê aramîya koyan cayêde bîn de bivînê. Aramîya koyan asmênê kewe, herra bi berekete, sedaya awa zelale, vayê honikî, bêvengîya efsunîye, astaranê şewe yê ke êdî tenê astare nîyê, can û royê ma yê, ra êna. No aheng bi cuya gerîlla ra beno ahengê gerdûnî. Ahengê gerdûnî yo ke destê serdestan ê qilêrin û qefçilî nêreştê ci. Ti şîkîna pêrarêk de, wa pêrare gêrîsê koyêde berzî de bo -xora koyê ma yê nizmî çîn ê- vindêrê, hermanê xo yakerê, çimanê xo bicêrê, goş bidêrê nê ahengî. Nê ahengî heta mezgê astikanê xo hîs bikerê. No aheng her vîste de xo dano hîs kerdene. Şima şîkînê no ahengo ke bajaran xerepnayo koyan de hîs bikerê. Şima şîkînê bicuyê!
Şik çîn o ke maneyê koyan bi lejê azadîye beno temam. Bi cengê azadîye beno temam.
Huyayîşê çimanê hevalan sey awa çeman herekyeno zerrîya şima. Pêro derd û kulê ke zerrîya şima de qiloz bîyê keno vila. Dano xo ver beno. Hard û asmenê zerrîya şima de heskerdîşî rê ca beno ya. Hard û asmenê zerrîya şima bi heskerdîşî benê pirr. Kîşta heskerdîşê Şoreşê Rojawa û qomê Şengalî de heskerdîşê koyan û hevalan nemcetîye keno temam. Ti vana qey êdî ti heta bi heta estbê.
Ti bi virarkerdîşî wazena hesreta ke qey hezar serrîya bivîyarnê. Çiman ra hesirê şênîye herekîyenê. Ti biwazê verê înan bicêrê kî înan serbestîya xo îlan kerda. Ti bi înan nêşkîna. Ê û huyayîş têdest der ê. Roşana zerrî ya. Zerrî govende der a.
Nê koyî koyê Qandîlî yê. Koyê Qandîlî yê ke Karasunguran serran verê amênê royê azadîyê êştbî ci ewro Bakur, Başur, Rojhilat, Rojawa, Şengal û Bakurê Surîye de bîyo, beno laşe. Rojawa de bi şorêşê şaran ê rindekî bîyo tacîdar. Qandîl ewro no dem û dewrano gewr vurnayo, vurneno. Kerdo, keno reng bi reng. Vano dinyayêda bîne esta. Vano ey mordemîye ma mahkumê na dinyaya serdestan, na dinyaya heramîyan, na dinyaya qefçilan, na dinyaya tecawuzkaran, na dinyaya kîştoxan nîyê. Vano û musneno.
Qandîlî na dinyaya bîne awan kerda, awan keno.