Edebîyatê kirmanckî nê des seranê peyênan de reşt sewîyêka başe. Bi kirmanckî nuştiş her çî ke şono beno vêşî û roje bi roje aver de şono. Nê wareyî de şîîre zî sewîyêka başe de ya û xeylê kitabê şîîran hetê weşanxaneyanê cîya-cîyan ra ameyê weşanayene. şaîranê başan warê edebîyatê kirmanckî de cayê xo girewto. Nînan ra yewe zî  Mihanî Licokic o.

Mihanî Licokic, dewa Licê Licoke de ameyo dinya. Ey mekteb nêwendo la dewa xo de wendişê medrese de hetanî kitabê Nehcul Enam wendo. 1986 de şîyo Swêd, 1988 ra dest pêkerdo bi kurdkî (kirdkî û kurmancî) nuşto.

Mihanî Licokic, hem kirmanckî hem zî bi kirdaskî şîîran nuseno. Tebere şîîre de karê arêdayîşî û  transkrîpsîyonê kitabê Ehmedê Xasî " Mewludê Nebî" zî kerdo.

Eserê ey ke hetanî nika weşanîyayê:

1- Ehmedê Xasî, Mewludê Nebî, Transkrîpsîyonê Mihanî, Fırat Yayınları, Îstanbul 1994, 54 rîpelî

2- Sanikan û Deyîranê Licê ra, Arêkerdox: Mihanî Licokic, Weşanxaneyê Wateyî, Îstanbul 2007, 111 rîpelî

3- Mihanî Licokic, Axîne Min Welat (şîîre), Weşanxaneyê Roşna, Dîyarbekir 2014, 104 rîpelî

4- Mihanî Licokic, Kulîlkên Buharê, Weşanxaneya Roşna, Dîyarbekir, 2015, 126 rûpel

                        ***

Kitabê Mihanî Licokicî yê  "Axîne Min Welat"î ra çend şîîrî

AXÎNÊ MIN WELAT

Axînê min welat, ez to bipawî

Xort û xaman rê rahîr binawî

 

Ez raver şorî bi gam û lingan

Kar biyarî xame û tivingan

 

Lazim bi jîrî, eql  û zanî

Dozê xwu berz kerî, berî banî

 

Wazena bimeş ez gorey çaxî

Ku derbas kerî enê qonaxî

 

Ger bibî warê nê rez û baxî

Warê girawî, awbend û şaxî

 

Gelê cîhanî hevalê min bê

Edl û heqî de mêldarê min bê

 

Min nas bikerê bi serxwebûnî

Ez o nexşey xwu newe ra rûnî

Bibî welat bi name û rengî

Çek û senahî bi heme rengî

 

Bi teknolojî birsî japonî

Sey Swîsî qanûnê xwu ronî

 

Sey Îngîlîzî dîplomasî de

Nêrî xaptiş ez tarîtî de

 

Dinya de bibî wahîrê morî

Edil ronî ne bi çiway zorî

 

Edlê Kurdistan dinya şa kero

Aştî cîhan ra weş vila kero

 

Zordestî warê min de nêmanê

Şalûr û bulbul her ca biwanê

 

Eyro xerbî rê silam û sipas

Kurdistanê min vînenê bi nas

 

Kurdistan min yê cêr û corî

Hewram û zazî, kurmanc û sorî

 

Her ca şîn bibê nêrgiz û gulî

Reng bidê dunya kulîlk û vilî

 

Zê pêlanê derya nefel, vilî

Azad bicuyê kurdê dimilî

 

Wa verg û mêşin têdir biçerê

Baz û kevokî têdir biperrê

 

                       

 

EŞQÊ MIN

 

Ez aşiqê bejna barî

Poro xelek lêfê marî

Bi eşqê to qîr û zarî

Min çim de dinya bî tarî

 

Bê to veng a jiyanê min

Kînga bibê meymanê min

Tern û teze bo canê min

Şênahî biko banê min

 

Meşde şewra ez hêbî to

Malê min heyran gorî to

Min kes nêdî bi rindî to

Hezaran rindî carî to

 

Zey to nêdî min cîhan de

Ne esmer û ne zeryan de

Nê seray û ne dîwan de

Ne perî û ne horyan de

 

Bi xemlê sûk û dewê to

Bi engemînê lewê to

Min rê zey roc ya şewê to

Min rê hezar a yewê to

 

Min şewqê rocî tey dîyo

Nê eşqan ra ez cûn bîyo

Fenê Leyl û Mecnûn bîyo

Wa pênûse vaco çi yo

 

Bi na ecêba kes nêdî

Bi eşq zerenca kedî

Ez resawo ênî hedî

Fenê Xec û Sîyehmedî

 

Ta resawo enî demî

Eşqê min fenê lay çemî

Şaw xwu ver zinar û lemî

Mano eşqê Zîn û Memî

 

Nêşkeno bido xeberî 

Bi vatiş berzo teberî

Yan şa kerî ez na zerrî

Yan zerrî min bena herrî

 

Eno eşqo bi dil û can

Nêşkeno biyaro ziwan

Newe ra tim beno awan

Eşqê min seba Kurdistan

MACIRÎYE

 

Macir bîya ez, hey hewar

Min ca verda debre w debar

 

Ca verdaw’ welato zêrîn

Bermena ez ax û girîn

 

Bî macir di sûkey şarî

Kena xizmet qey neyarî

 

Ez ziwan kena xwu vîr a

Kultur vinî bo nizdî ra

 

Cênî qerwaş, mêrdey xulam

Nêkewra tabi nê meran

 

Bi no hal bîyê derbeder

Nê jo-di, welat seranser

 

Bi na çimkorî ma ser a

Çi rê gel kerdo mehsera

 

Dewe de gurgurê mi bî

Tey vengê bulbulê mi bî

 

Gava gul di bexçey  gulan

Bi ay sond wendê bulbulan

 

Gule verda, kewta dûrî

Ez kewta deryayê kûrî

 

Min mal û can bi der dawo

Nêzana no çi bela wo

 

Mano ze tofanê Nûhî

A joy ra zarînê Mihî