Yemlîxanê Pîrikî serra 1975 de qezaya Amedî Licê de ameyo dinya. Wexto dest bi dengbêjî kerdo 12 serre biyo. Pîrikîyo ke badê erdlerzê Licê ra Amed de ciwîyeno, vano dengbejanê Serhedî serê mi de zaf tesîr kerdo.

Pîrikî vano mîyanê dengbêjan de tewr zêde tesîrê dengbêj Abdurrahîm û Mehmet Alî de mendo, senî biyo dengbêj naye ser o nê çîyî vatî:

Dewijî her roje dîwanê dengbêjan de ameyêne têver, çiqas şî meraqê mi dengbejî ser o aver şî. Şanînan mi goş dayêne dengbêjan, biroj zî mi şiwanî kerdêne, wexto mi heywanî çerênayne nînan rê mi kilamî vatêne, ez eşkena vajî şewbêrkan de dengbêjî musaya.

‘GANÎ KULTURÊ DENGBÊJAN DEWAM BIKERO’

Pîrikî vano dengbêjî tarîxê kurdan a nênusîyaye ya, her welat tarîxê ci bi awayêk nusîyayo û heta ewro ameyo, no zî sero zêde kerd:

“Kurdan kulturê xo bi dengbêjî ciwînayo û bi awayêkê belîkerdeyî veto meydan. Dengbêjî hem tarîxê kurdan ya nênusîyaye ya hem zî edebîyatê kurdan ê fekkî yo. Dengbêjan tarîxê Kurdan gane girewto. Dengbêjî ma eşkenê vajin bingeyê kulturê Kurdan a. Komelê ke kulturê înan çinbo heman wextî de bêtarîx o. Bingeyê ziwanê Kurdkî dengbêjî ya û nê semedî ra tu wext bi kurdkî çiyêk nêbeno.

Kulturê dengbêjî ganî dewam bibo û bêro pawitene.” Pîrikî peynîya qiseykerdişê xo de ard ziwan: “Wextanê verênan de wetenê kurdan de dengbêjî bîne. Eşq, merg û qehremanî ser o kilamî vatêne. Ma wazenê kulturê dengbejî dewam bikero. Na şopa kane verênanê ma ra menda, ganî bêro dewamkerdene, ziwan û kulturî rê wayîrvejîyayîş lazim o.”