Îlhamî Sertaya Çewlîg ra yo. Dewa xo girêdayeyê Azapêrt a. Nameyê dewe kî Pîrcan o. Perwerdeyê xo Îlhamî Sertkaya enstîtuya malimîye de Çewlîg de dî. Serranê 1970-1980 de malim bîyo, 1982 welat terk kerd û şî Ewropa. 

Îlhamî Sertkaya ewro nuştox o, kitabê ey hem bi tirkî hem kî bi kirmanckî û kurmanckî (kirdaskî) estê. Aye ra kî dot Sertkaya senaryoyê tîyatroyî nuşt û tede kay kerd, ser o kî dersa kirmanckî da. 

Sertkaya hîrê reyî endamê jurî yê Xelata Edebîyatî ya Huseyîn Çelebî bî. Giranîya eseranê Îlhamî Sertkayayî şîîre û roman ê. Yew roportajêk de o edebîyat û şîîre wina ano ra ziwan: “Hawt kitabê min ê şîîran estê. Çar tirkî yê, yew kirdaskî yo. Di kitabê min ê kirmanckî yê şîîran estê. Roman zî, şîîre zî zaf cîya û çetin ê. Ez bi roman xo rehet îfade kena. Çimke roman de mobetan ra mobete rehet vecena. Hacet û malzemeyê mobetî roman de qasê şîîran zor nêdanê mi. Şîîran de tenya çekuyê minasîbî ney, gereke ‘veng’ zî minasîb bibo. Seba na minasîbîye ez ge-ge xemetîna manena. Uca de vindena. Gêrena, fikirîna ke, a çekuya ke goreyê nuşteyê verênî, goreyê cumleya verêna ke nusîya, bivînî. Na çekuya ke mi rê lazim a, ge-ge bi rojan, aşman pawena ke bivînî. Şima zanenê mi ke a çekuye dîye, ez se kena? Bawer bikerê sey fîlozofê yunanî xo bi xo qîrena vana ‘mi dîye!’”

Şîîranê ey de hesrete, xerîbîye, hesret û birîya welatî, agêrayîşî wextanê verênan, eşq, dej, cîyayîye, teynatîye, hevalîye û taswîrê xozayî cayêko girîng gênê.

Eserê ey ke hetanî nika weşanîyayê, nê yê:

1- Îlhamî Sertkaya, Zaferi gecikmiş Sevdayım (şîîre-tirkî), Leiden (Hollanda), 1990

2- Îlhamî Sertkaya, Kavgamda şiir sesi (şîîre-tirkî) Duseldort (Almanya),1991

3- Îlhamî Sertkaya, Fîrar (şîîre-tirkî) Utrech (Hollanda), 1995

4- Îlhamî Sertkaya, Haydutlar kuşatması (roman-tirkî), Roterdam (Hollanda), 2001

5- Îlhamî Sertkaya, Min hesretan de mevirde Meşo (şîîre-kirmanckî) Hollanda, 2002

6-Îlhamî Sertkaya, Zerrîya min to de mend (şîîre-kirmanckî) Weşanxaneyê Afîşî-Medya, Den Haag ( Hollanda), 2003

7- Îlhamî Sertkaya, Kilama Şîlane (roman-kirmanckî) 2008 Wêşanên Pêrî, Îstanbul, 2008

8- Îlhamî Sertkaya, Çewlik Bir Şiirdir Şimdi (şîîre-tirkî) 2009 Wêşanên Pêrî, Îsranbul, 2009

9- Îlhamî Sertkaya, Kuşatma (roman-tirkî) Çapê 2., Weşanên Pêrî, Îstanbul, 2010

10- Îlhamî Sertkaya, Sosine û Gulîzare (Roman) Weşanxaneyê Vateyî, Îstanbul, 2013

11- Îlhamî Sertkaya, Tayê Bihuyîme, Weşanxaneyê Roşna, Dîyarbekir, 2014

 

Şîîranê Îlhamî Sertkayayî ra çend nimûneyî:

Nê koyî wisar nêdî

Roja ke kamîya to Çewlîg ra
Dêrsim ra, Meletî ra, Amed ra, Karêr ra, Xinûs ra visîya
Hêga ke bî “tarla”, paytext ke bî “Anqara”
A roje ra nata
Gonîya ma herekîna

Nê koyî wisar nêdî, bira!
Dem visîya, dewran rişîya ma ra
A roje ra nata
Merdena ma
A roje ra nata
Anqara, Anqara!

Zon ke çin bo

Bira, wayê, heval xo mexapne, zon ke çin bo, ti qedîna
Zon ke biqedîyo, rengê xo, vengê to vîndî beno
Merdena to bê veng bena, kamîya to poyîna
Asmên gineno sereyê to ra, ti bena kenger
Ne to nas kenê ne qîymetê to maneno
Zon welat o, zon kamîya to ya, ti bi zonê xo ya esta ya çin a

Zon ke çin bo, emegê to, ruhê to, rastîya to qedîna
Pepûk to ra waneno, bêzar beno, şono
Koyî, şên û şênatîye to ra hêrs benê
Sebr qedîno, sodir qedîno, dem û dewranê to qedîno
Rastîya to vîndî bena, roja to tarî bena
Tijê to ra nêbirqîna, şew û aşmê to qedînê
Qelemî to nênusenê, kitabî qalê to nêkenê
Tarîx to ra heredîno, awa çeman bê kamîya to ra herekînê

Zon ke çin bo…

Zon ke çin bo, ti bena qedayê înkarî
Şarî to ser o kay kenê, ti bena cayê kayê înan
Mar û milawinî, teyr û turî, şehr û sûkî to nêzanenê
Na dinya de cayê to nêbeno, zon ke çin bo
Zon ke çin bo, ti rişîna

Bira, wayê, heval xo mexapne, zon ke çin bo, ti qedîna