Cuya gerîlayan qet sînorêk nas nêkena. Ne eşkena vaje sipî ya, ne zî reş a. Hem aîdê heme rengan a, hem zî aîdê tewr rengêk nîya. Merdim ne eşkeno vajo aîdê cayêkî ya, aîdê her cayî ya.  Wexto ke rayîro ke nîşanê mi dayo û ez rayra şîyayêne kesêk rastê mi ame. Cinîyêka ciwane bîye, leyê aye de ronîşta. Nameyê aye Hêlîn Harûn a. Wexto ke mi vat çira Hêlîn Harûn, dest kerd ci mi rê qalê birayê xo yê qijî kerd.

Harûn qezayêka rindek a Bazîdî ya  Agirî  ra yo. Dayîka ey o surgin de ardo dinya. Gerîlayêko ciwan o vîst û hîrê serrî bi. Kayserî ra verê xo dayo koyan. Têkoşînê xo yê seba merdimîye koyanê Botanî de dewam keno.  1'ê tebaxa 2015'î de Girê Cotyarî de tewrê karwanê nêmiran beno.

Denîz Binevşe qalê Harûn Çekdarî kena

Destê Hêlîne de defterêk qij esto. Wexto ke mi defter de nîya da, mi dî ke nuşteyêkê bînî de gerîlayêkê bînî no nuştê seba Harûnî nuşto. Denîz Binevşe qet Harûn nêdîyo. Ma goşdarîya Denîz Binevşe bikerê: “Wexto ke ti bi serranê xo yê qijan û bi zerrîya xo ya girde tewrê rêxistine bîyî mi to nas kerdibi. Mi to qet nêdîya, la mi vatişanê waya to ra nas kerda. Hemra Harûn hîna 16 serrî yo ke qerarê raywanîya newîye dano û verê xo dano koyan.  Girdîya zerrîya to heskerdişê çimanê Hêlîne de nimite yo. Qet nêamebi vîrê mi ke dimayê çar serran ez do bida peyê to, newe ra rastê Hêlîne bêra, to, hesrete û zerrîya to reyêka bîne mîyanê çimanê Hêlîne de bivîna û rojêk xebera tewrbîyayîşî ya to ya mîyanê nêmiran biheşna.

Harûno hêca, mi to Hêlîne ra, hemrayanê to yê ke to nas kenê ra wina zaf heşna ke seke bi serran o ez to nas kena. Her ke ez fotografê to yê dêsî vînena, çimanê to yê bihêvî de nîyadana, soz dana ke biba layiqê vinetiş û zerrîya to. Nê rojan ê ke vera şarê ma hêriş û zext yenê kerdene de, to bi çalakîya xo ters verda zerrîya dişmenî. Bi hêrsê xo û bi girêdayîşê xo yê seba azadîye ti bîyî sembol. Dîmeno ke dimayê şîyayîşê to mi temaşê kerd, to bi zerrînizmîya xo vato ‘Eke ez şora Vakur, ez do xo Rayberîye ra nêzdîtir hîs bikera’. Ti Rayberîye zerrîya xo de, her hucreya xo de ciwîyêne.  Rayberîye zerrîya to de, hiş û cuya to de ya. Seba afernayîşê cuyêka raste ti bi ruhê Apoyî şîyî serê dişmenî.

Ti hêvîya zerrîya ma ya. Ti hesreta ma ya, ti cîyabîyayîşê ma ya û ti bi xoverdayîşê xo pêvînayîşê ma ya. Hevalanê to nuşteyêko ke seba to nuştîbî de vatîbî, ‘Boya xoverdayîşî çimanê to ra yena.’ Ti bîyî xoverdayîş heval Harûn.  Ti bîyî xoverdayîşê zerrîya ma… “