Şaîr û Hozanê Welatî: Umer Barasi – 27
Edebîyatê kirmankî/zazakî de êdî azo newe xo nîşan dano. Şîîre ra bigêrê hîkaye, roman û xebatanê zîwanî de zî no wina yo.
Edebîyatê kirmankî/zazakî de êdî azo newe xo nîşan dano. Şîîre ra bigêrê hîkaye, roman û xebatanê zîwanî de zî no wina yo.
Edebîyatê kirmankî/zazakî de êdî azo newe xo nîşan dano. Şîîre ra bigêrê hîkaye, roman û xebatanê zîwanî de zî no wina yo. Senî ke yeno zanayene edebîyatê kirmanckî yo modern bi kovara Tîrêjî dest pêkeno. Labelê serra 1996î ra, bi dest kerdişê Grûba Xebate ya Vateyî û Kovaraya Vateyî nê xebatan bingeyo hîna zixm û pêt girewt. Bi destkerdişê xebatanê Grûba Xebate ya Vateyî û Kovaraya Vateyî nuştox û şaîrê neweyî vejîyayî û nê kesan bi tarz û qaydeyanê Grûba Xebate ya Vateyî û Kovaraya Vateyî dest bi nuştişî kerd.
Netîceyê xebatanê Grûba Xebate ya Vateyî û Kovaraya Vateyî hem edîbî û hem zî eserê hîna bikalîteyî vejîyayî meydan. Bi taybetî wendekarê ke “Unîversîteya Artûklûyî ya Mêrdînî Enstîtuyê Ziwananê Ganîyan yê Tirkîya” ra mezun bîyê warê edebîyat û ziwanê kirmanckî/zazakî de eserê bikalîteyî vetî. Nînan ra yew zî Umer Barasi yo.
Kitabê Umer Barasiyî yo verên serra 2023 de weşanxaneyê Vateyî ra vejîya. Nameyê kitabê Umer Barasi “Dijeyê Pistanan” û kitab de 48 şîîrî ca gênê. Nameyê şîîran wina yo: “Vengdayîş, Nêşkena, Lêlê, Vengê To, Perînê Şewe, Dijeyê Pistanan, Viriteyê Bajarî, Kitabo Bêherf, Destê Welatî, Gezmaxi, Persê Kutikan, Veyveyê Cindan, Awkê Saxyer, Rêçe, Ewro, Persona, Qerqele, Çend, Uca De, Pirdê Muradî, Pencerayî, Di Serrî, Derê Warê Guli, Reca û Dexalet, Mêmana Şewe, Gûngila, Çekuyê Remcikî, Çimzîqe, Tayî, Varan, Ey Saqi..!, Pirdê, Galatayî, Welhasil, Tenayî, Kuçeyê Hewnan Şîîra Na Hele, Çikole, Kurdîstanbûl, Xerîbîya, Demarrî, Tîja Payîzî, Awa Xaçpage, Ti Zana Ez Nika Ça De Ya..?, Dayîş û Girewtiş, Şewdir o, Hal û Hewalê Embazan, Rockin Rollê Toplûkonûtî Vay û Erjan, Şîretê Ereymendeyî” Babeta şîîranê Umer Barasiyî eşq, tenayîye, hevalîye, xerîbîye ûsn.yo.
Şîîranê Umer Barasiyî ra Çend Nimûneyî:
VENGDAYÎŞ
fekê cinawiran hîra
dindanê înan tûjî
ey gêrayoxê çolan û koyan
roşnî ha ça de, rayîr ha ça..?
mefteyê persanê ma hê ça de..?
vaje ma ra, rîwayetan, sanikan ra vaje
tal şîrin, çetin asan beno vaje
venganîyê ruhê ma hê ça de vaje
gewlê estoranê teberkerdeyan de
yan halînê hechecikan de
binê gilanê sûrgulêran de
yan rehmê morceleyan de
rast vaje ey deştoxo zitbulit
tarî de eynî çi karî rê beno..?
çimê mergî sûrî
pîzeyê ey vêşan
ey evdalê axir zeman
hêvî ha ça de, şayî ha ça..?
vaje, destnuşteyan, mishefan ra vaje
lêl zelal, tarî roşn beno vaje
manaya cuya ma ha ça de vaje
pey hewt koyan, binê behran de
yan simanê peskovîyan de
zereyê hennaran, bezreyê zeytunan de
yan wextanê êreyan de
de vaje ey evdalo lal û kerr
ma rê deyîranê dengbêjanê koran vaje..!
DIJEYÊ PISTANAN
I.
dijeyê şewan a ez
dijeyê şewanê dergan
dijeyê şewanê şima
dijeyê pistanan
seke yeno mi vîr
maya mi zî dije bîye,
pîyê mi zî
îsayî ra zaf verî bi
eşqî ra zaf cuwa pey
mi hewnêko xirab dî şewêk
dijeyê şewan a ez
dijeyê şewanê dergan
dijeyê mezganê şima
dijeyê pistanan
II.
hewnê mino derg û dila
hewnê mino lêl û bêbin
barkerdişêk yeno mi vîr
barkerdişêko pîl û ecêb
barkerdişê qewman,
barkerdişê heywanan,
barkerdişê dar û birrî,
barkerdişê teyr û turî,
barkerdişê dem û serran,
barkerdişê heme çîyî..!
kuncikêkî şikeftî de bîya ez
sanika şewşewikan de
serd.. xof.. recif.. ters..
cêr ra cor lerzaye leşa mi
derûdor seraser engilisîya
telî-telî bîyî pêro muyê mi
telî-telî bi çimê mi de her çî..!
dijeyê şewan a ez
dijeyê şewanê xerîban
dijeyê zerrîyanê şima
dijeyê pistanan
III.
hewnê mino derg û dila
lêl beno rey-rey mijin
pak beno rey-rey zelal
sey mergê min û waştîya mi;
serd bi, puk bi, zemherî bi
ma waştêne verar şêrî yewbînî
la wexto ke ma bîyêne nêzdî
telîyê ma şîyêne yewbînî rê
ma yewbînî ra kewtêne dûrî
çîyayêne ruh û leşa ma
serd bi, puk bi, zemherî bi
hewnê minê derg û dilayî de
hewnê minê lêl û bêbinî de
axirî ma her diyî zî cemidîyaybî
qatîl kam bi, meqtul kam..?
mergê ma biney maneno hîkayeya Derrî’dayî
beno ke ey mezelê ma kenito
beno ke mergê ma tirawito
beno ke hewnê ma eşkawito
gelo çi karê nê merdiman hewnê mi de esto
ê çira bi zengeyanê xo hewnê mi kenî xorîn..?
de vajîn, çi gureyê Xellacî hewnê mi kewto,
no Heyyamo serxoş mi ra çi wazeno..?
çend rey par gêrayo mi ser ra Sokrato xayîs
ez timûtim kuçeyan de vînena Nietzsche’yî
nêzana zimbêlê ey zî sey telîyanê mi tûj ê gelo..?
Zerdeşt hewnê adirî de çeman reyde qisey keno
porê Zîne muneno Xanî xirabeyê qesrêkî de
çekuyan şelêneyo reyna Tahirê Uryan
şima qey Şêrko’yî ra, Kafka’yî ra, Pessoa’yî ra nêvanî
înan çinayê xo kerdo vîndî..?
n belengazî mi ra û hewnê mi ra çi pawenî..?
nêbo nêbo neslê înan zî yê dijeyan ra bo
yan zî neslê ma neslê înan ra..!
dijeyê şewan a ez
dijeyê şewanê modernan
dijeyê şewanê qedîman
dijeyê şewanê şima
dijeyê pistanan
ez nika xo bi xo vajîyena
hewnê xo yê derg û dilayî de
hewnê xo yê lêl û bêbinî de;
telîyê mi, hewnê mi û ez
ma tersanê dinya ra peyda bîyî pêro pîya
tersanê şima ra, tersanê her kesî ra
tersê şima pêroyînan zî ma ra..!
dijeyê şewan a ez
dijeyê pistanan
KITABO BÊHERF
ez kitabêkî bêherfî mîyanî ra qisey kena
kitabêkî puyayeyî mîyanî ra
mi paşta xo nêşanaya cayêk
û ez çewî rê nêbîya havilêk
bêvengîya şewanê dergan ra nesilîyaya ez
vengê mi xo sawito şeqê hennaran,
herrê zîyaran, dêsanê bajaran
kilan mîyan de çemçulik besto vengê mi
ez kitabêkî bêherfî mîyanî ra qalî kena
kitabêkî dirateyî mîyanî ra
teyr û tûr, dar û birr, karm û kêz
pêroyî dormaleyê mi de bîyî rêz
zur û raştê şima
berz û nizmê şima
tern û wuşkê şima
wa mi ra dûrî bê
zerra min a darbicine de zurrîyêk
vîrê min ê eşkawiteyî de gurzîyêk
ezmanê fekê mi de
çekuyê zacilanî aliqîyayî mendê
ez kitabêkî bêherfî mîyanî ra qisey kena
kitabêkî vîndbîyayeyî mîyanî ra
rey-rey ez peyê beranê asinînan ra zî gêyrena
peyê dêsanê berzan ra zî
la teber û zereyî,
binê erdî û rîyê erdî
kam name keno..?
kam goreyê zerra xo
înan keno têmîyan..?
çira persê mi bi teqizeyî
tehn kewenê yewbînan..?
rey-rey ez yena ke biteqî,
ez wazena biremî
la çi heyf ke;
ez şêrî ça,
xo zî leşa xo de kirişena..!
û dima,
sey her wextî..
nişeno hêrsê mi
tersê mi benî cîr
sey her wextî..
û reyna eynî hewn;
di koterê milbarîyî nişenê kiftanê mi ser
holahol nizdîyê goşanê mi benî
kotera kiftê çepî bi vengê xo yê narînî wanena;
-wext çemêko teberkerde yooo..!
yê kiftê raştî bi vengêkî xemgînî vejîyena;
-sey maranê koran xo lêfîneno her çîyî raaa..!
ez kitabêkî bêherfî mîyanî ra qalî kena
kitabêkî nimiteyî mîyanî ra
KUÇEYÊ HEWNAN
Seba şîîranê Îlhan Samî Çomakî hewnêk..
Hewnxaneyê Şîîranê Modernîstan
hetê destê raştî yê sereyê kuçeyî de
baxçeyêko gotîk,
berêko futurîst,
awanîyêka surreale
dêsanê zereyî de,
tabloyê pernayeyan dardekerdîbî
maseyêka binê dêsî de,
şaîrêko kokim xo bi xo vajîyayêne
şaîrêko bîn vatêne;
ez gewlê estoran de kewta hewnanê sole dima
şîîrêka porkilme, şîîrêka derge wendêne
teftalê tewir bi tewirî niştibî
masayanê avangardan ser o
zurrîya çekuyanê şaîran
xo lêfnayêne weslanê mi ro
sey veyveyêkî cindan
Hewnxaneyê Cinîyanê Xemgînan
verba hewnxaneyê şaîran de,
baxçeyêko paydîyaye,
berêko fekakerde,
awanîyêka murizine
dêsanê zereyî yê gewran de
fotografm bêrengî dardekerdîbî
cinîyêka derga barî,
xayîs-xayîsgêrayêne nata-weta
lew nayêne cinîyêka bîne
fotografê zereyê lapê xo ra
boya werdî û kincanê hîyan
kewtibî têmîyan
porê xo hene kerdêne yewe
mîyanê xişikanê domanan de
û nengî varnayêne fekê tayînan
sey varanê wisarî
zîl dayêne deyîrêka zîze
sîneyê gramofonêk ser ra
Hewnxaneyê Aşiqanê Pernayîyan
kîşta hewnxayê cinîyanê xemgînan de
baxçeyêko zergûn,
berêko neqişnaye,
awanîyêka rengarenge
dêsanê kîrecinan ser de
fotografê pamendeyan dardekerdîbî
aşiqêk paştîya xo şanabi estunêk
û pê kardîya çîyêk terdêne
yewî beytî wendêne dîwanêkî ra
qatê kincanê waştîyê xo daybî xo ra
cinîyêka ciwane
têdima vatêne yewî;
dejê eşqî ejdehayêko hewtsere yo
çirey mird nêbeno..!
gurzîyêka keyveşayî qilîyayêne
aqilanê nîmcetan û zerranê bêaran ser
sey horêsê hezar koyan
Hewnxaneyê Evdalanê Gêrayîyan
verba hewnxaneyê aşiqan de,
baxçeyêko tropîk,
berêko otantîk,
awanîyêka oryantalîste
dêsanê zereyî de,
xerîtayê kahanî dardekerdîbî
qeleme çarnayêne evdalêk
destnuşteyê xo yê puyayeyî ser ra
wesfê Hîndîstanî dayêne
evdalêko kincpineyin
seba sîneyanê sipîyan
gilarzeyêk viraştêne yewî
pê çekuyanê hewt ziwanan
remil eştêne tayînan
posteyê xezalan ser de
û vayê çolistanan vaydayêne
sanikanê welatanê xerîban
Hewnxaneyê Serxoşanê Vitvitokan
hemberê hewnxaneyê serxoşan de,
baxçeyêko palax,
berêko şikite
awanîyêka xirabî
dêsanê bêsewaxî yê zereyî ser de,
malwayê boçqolî gêrayêne
eyneyêk ver de huyayêne
merdimêko porrişîyaye
burîyê xo girewtêne
cinîyêka vîyaye
yewî vatêne;
kerga mi hîrêna rojî cuwa pey
lîyîran vejena
xo liştêne pisîngê pirçinî
binê masayanê lengan de
merdimêko çimpêkekin,
sindoqêk ra kincî vetêne û boye kerdêne
cinîyêka çimlîle awe dayêne vilikan
muktube nuştêne tayînan
tayînan xebere pawitêne
û pîrika xo bestêne pîrikêk
kuncikê estirîyeqî de
Hewnxaneyê Dengbêşanê Teqawitan
hetê destê çepî yê peynîya kuçeyî de,
baxçeyêko vilikin,
berêko darîn,
awanîyêka kerrayine
dêsanê zereyî yê belekinan ser de,
qebqeba zaracan û çindikê peskovîyan
kewtêne têmîyan
dengbêjêko kor dest eştibi goş,
mîtêlê kilamêk eşkawitêne
birîna qulingêk piştêne
dengbêjêka pormunitî
refêkî qazan perrayêne
qirika dengbêjanê Serhedî ra
tayînan eskijî kerdiibi xo cebe,
tayînan dismalê neqişinî
birîyayêne mareyê kilamanê hewt roj û şewan
wayerê Şerevdînî de..!
peynîya kuçeyê hewnanî de
ronişteya nika ez
kursîyêkî nizmî ser de
sereyê mi, sey şaîranê modernîstan têmîyankewte
zerra mi sey dengbêjanê teqawitan daxnayî û ricane..!