Babile Koşmaza ke Dîlok de pîya bi keyeyê xo  raştê erdlerzî ameye qala hela erdlerzî û badê ci kerde.

Koşmaze wina qala hela erdlerzî kerde: ''Wextê têşîyayîşî de ma keyeyî ra nêvejîyayî. Ma pawit heta ke erdlerz vindet. Gama ke ma ameyî teber her kes teber de bi.  Ma di rojî yew înşîat de mendî. Şansê ma bibi, ma konteynerê yew pawitoxî de mende  ke nasê ma  bi.  Zaf sixletî bi. Ez elsê xo Mereşî ra ya. Zaf merdimê ma merdî. Banê ma nêrijîya, sey kêm xesarî  nuşto. La çimeyê kênaya mi corî ra heta cêr qelişîyayo. Dêsanê ma de qelişî est ê. Ma agêrenê keyeyê xo la ma senî şine zere nêzanê.''

Koşmaze bale ante ser ke înan qet dewlete ra hetkarî nêdî û vat: ''Nan zî ma nêda. Dima ra yew firina dewe çar nanî dayî her keyeyî. Ma nan û werd nêdî, zafê kesan cayêmedinî nêdî. Hewa zaf serdbi, vewre varaye, şîlî varaye, firtine vejîya. Roja verên a erdlerzî zaf serdbi. Hem awe çînêbî, hem serdbi. Bitaybetî ma sey cinîyan ma zaf tengayîya tuvaletî ante. Reyna malzemeyê pakkerdişî çînêbî. Nika waya mi xeyme de ya.  Xeylêk kesî kuçeyan de yê.  Merdiman bi serran kede daye bîyî wayîrê banan, banê înan rijîyayî û dewlete nika bananê înan roşena înan. Ban û cayê karî şarî rijîyayî, gerek senî bananê neweyan biernê.''